ବଣ୍ଡି ବିଚ୍ର ରକ୍ତରାତି: ଯେବେ ଏକ ଫଳ ବେଚନେଇଆ ହୋଇଗଲେ ମଣିଷତାର ପ୍ରତୀକ
ଦୁନିଆରେ ଅନେକ ସମୟରେ ଏଭଳି ଘଟଣା ଘଟେ, ଯାହା ମଣିଷକୁ ଡରାଏ, ଭାଙ୍ଗିଦିଏ। କିନ୍ତୁ କେତେକ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଏମିତି ମଧ୍ୟ ଆସେ, ଯେଉଁଠି ଅନ୍ଧକାର ମଧ୍ୟରେ ଆଲୋକ ଜ୍ୱଳିଉଠେ। ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆର ସିଡନି ସହରର ବଣ୍ଡି ବିଚ୍ରେ ଘଟିଥିବା ଏହି ଘଟଣା ସେହିପରି ଏକ ଉଦାହରଣ।
ଖବର ଅନୁଯାୟୀ, ହନୁକ୍କା ଉତ୍ସବ ସମୟରେ ହଠାତ୍ ଗୁଳିଚାଳ ହୋଇଥିଲା। ଖୁସିର ମାହୋଲ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମଧ୍ୟରେ ଭୟରେ ପରିଣତ ହୋଇଗଲା। ଅନେକ ନିର୍ଦୋଷ ଲୋକ ଜୀବନ ହାରାଇଲେ, ଅନେକ ଆହତ ହେଲେ। ସମଗ୍ର ଅଞ୍ଚଳଟି ଦୁଃଖ ଓ ଆତଙ୍କରେ ଡୁବିଗଲା।
ଭୟ ମଧ୍ୟରେ ଜନ୍ମ ନେଲା ସାହସ
ଏହି ଭୟଙ୍କର ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଯେଉଁ ଲୋକଟି ଆଗକୁ ଆସିଲେ, ସେ କୌଣସି ପୋଲିସ୍ ନୁହେଁ, କୌଣସି ସେନା ମଧ୍ୟ ନୁହେଁ। ସେ ଜଣେ ସାଧାରଣ ଫଳ ବିକାଳୀ—ନାମ ଆହମଦ ଆଲ୍ ଆହମଦ, ବୟସ ୪୩ ବର୍ଷ।
ସେ ରାସ୍ତା ଦେଇ ଯାଉଥିବା ବେଳେ ହଠାତ୍ ଏହି ଗୁଳିଚାଳ ଦେଖିଥିଲେ। ନିଜ ପ୍ରାଣ ବିଷୟରେ ଭାବିବା ପୂର୍ବରୁ, ସେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରାଣ ବଞ୍ଚାଇବାକୁ ଆଗକୁ ବଢ଼ିଗଲେ। ପଛରୁ ଗୁଳିକାରୀକୁ ଧରି ରାଇଫଲ୍ଟି ଖସାଇଦେଲେ।
ଏହି ସାହସିକ କାର୍ଯ୍ୟ ସମୟରେ ଆହମଦ ନିଜେ ଦୁଇଟି ଗୁଳିରେ ଆହତ ହେଲେ। ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେଲା, ରକ୍ତ ବହିଲା, କିନ୍ତୁ ସେ ଥମ୍କିଲେ ନାହିଁ। ତାଙ୍କର ଏକ ମୁହୂର୍ତ୍ତର ସାହସ ଅନେକ ଜୀବନକୁ ବଞ୍ଚାଇଦେଲା।
ଏକ ସାଧାରଣ ମଣିଷ, ଅସାଧାରଣ କାମ
ଆଜି ଆହମଦ ହସ୍ପିଟାଲ୍ରେ ଚିକିତ୍ସାଧୀନ। ଅପରେସନ୍ ହେବାକୁ ଯାଉଛି। ଦେଶର ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ “ହିରୋ” ବୋଲି ସମ୍ମାନ ଦେଇଛନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଆହମଦଙ୍କ ପାଇଁ ସେ ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ପୁରସ୍କାର ନୁହେଁ—ସେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ ଅନେକ ପରିବାର ଆଜି ନିଜ ପ୍ରିୟଜନଙ୍କୁ ଫେରେଇପାରିଛନ୍ତି।
ଏହି ଘଟଣା ଆମକୁ କ’ଣ ଶିଖାଏ?
ଏହି ଆକ୍ରମଣ ଆମକୁ ଆତଙ୍କବାଦର ଭୟଙ୍କର ରୂପ ଦେଖାଏ, କିନ୍ତୁ ସେହି ସହିତ ମଣିଷତାର ଶକ୍ତିକୁ ମଧ୍ୟ ଦେଖାଏ। ବନ୍ଧୁକ ହାତରେ ଥିବା ଲୋକଠାରୁ ବଡ଼ ହୋଇପାରେ ସାହସୀ ହୃଦୟ।
ଆହମଦ ପ୍ରମାଣ କରିଦେଲେ—ହିରୋ ହେବା ପାଇଁ ପଦ, ପଦକ କିମ୍ବା ଶକ୍ତି ଦରକାର ନାହିଁ। ମଣିଷ ପାଇଁ ମଣିଷ ହୋଇ ଠିଆ ହେବାର ସାହସ ହେଲେ ହିଁ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ।
ଶେଷ କଥା
ଦୁନିଆ ଯେତେବେଳେ ଘୃଣା ଓ ହିଂସାରେ ଭରିଯାଏ, ସେତେବେଳେ ଆହମଦ ଭଳି ଲୋକମାନେ ଆମକୁ ଆଶା ଦେଖାନ୍ତି। ଏହି ଘଟଣା କେବଳ ଏକ ଖବର ନୁହେଁ, ଏହା ଏକ ସନ୍ଦେଶ—
ମଣିଷ ଚାହିଁଲେ ମଣିଷ ପାଇଁ ଦେବତା ହୋଇପାରେ।